Mówi się, że starość się Panu Bogu nie udała, gdyż ludzie w podeszłym wieku mają duże problemy ze swoim zdrowiem nie tylko natury fizycznej, ale także i psychicznej. Ważne jest, by rodziców i dziadków otoczyć odpowiednią opieką.
W przypadku dolegliwości natury fizycznej, jak rak, czy bardzo słaba kondycja fizyczna jest to mniej bolesne, gdyż starsi ludzie poznają swoich bliskich. Niestety rodziny osób dotkniętych demencją starczą, czy Alzheimerem nie mają tyle szczęścia. Przychodzi bowiem moment, gdy mąż, rodzic, czy dziadek przestaje rozpoznawać swoich najbliższych. Odpowiednie leczenie może opóźnić efekty choroby, jednak nie jest w stanie z niej wyleczyć.
Demencja starcza a Alzheimer
Bardzo ważne jest jak najwcześniejsze rozpoznanie objawów demencji starczej i Alzheimera. Ludzie starsi często mogą się buntować przeciwko delikatnym sugestiom, że zostali dotknięci chorobą. Nie wolno bagatelizować swoich przeczuć i jak najszybciej skontaktować się z lekarzem w celu postawienia właściwej diagnozy. Przy czym należy pamiętać, że demencja i Alzheimer nie są tą samą przypadłością.
Demencja to grupa chorób powodujących długoterminowe i często postępujące obniżenie zdolności myślenia i zapamiętywania, które są tak poważne, że utrudniają bądź nawet uniemożliwiają prawidłowe funkcjonowanie. Mogą również obejmować zaburzenia emocjonalne i kłopoty z komunikacją. Na szczęście świadomość często zostaje zachowana.
Jeśli zaś chodzi o Alzheimera, to jest to nieuleczalna i postępująca choroba neurodegeneracyjna, prowadząca do śmierci pacjenta. Innymi słowy jest to grupa wrodzonych lub nabytych chorób układu nerwowego, polegająca na utracie komórek nerwowych.
Farmakologiczne działanie potrafi opóźnić oba rodzaje choroby, jednak w obu przypadkach potrzebna jest odpowiednia pomoc terapeutyczna. Zwłaszcza w przypadku Alzheimera, gdy w skrajnych przypadkach może zdarzyć się, że osoba chora zapomni kim jest i gdzie jest, co doprowadzi do tego, że zgubi się we własnym mieszkaniu. Aby wiedzieć jak zareagować w takiej sytuacji potrzebna jest pomoc specjalistów. Terapeuci nie tylko będą ćwiczyć umył z osobą chorą, ale przede wszystkim doradzą, jak w skrajnych przypadkach się zachować. Pomoce terapeutyczne w przypadku osób starszych dotkniętych chorobami umysłu nie polegają tylko i wyłącznie na leczeniu pacjentów poprzez łatwe ćwiczenia. Podczas spotkań terapeutycznych w głównej mierze przygotowuje się członków rodziny na to, co może ich spotkać. Uczy się ich, że potrzeba dużo ciepła, cierpliwości i życzliwości do osób chorych. Że w przypadkach zapomnienia się kim jest i zagubienia nie wolno próbować racjonalnie tłumaczyć co się dzieje, tylko poza werbalnie dać poczucie bezpieczeństwa. Na przykład owijając kocem i przytulając.
Co należy się opiekunom?
Jako, że specjalistyczna opieka nad osobami chorymi jest bardzo droga, członkowie rodziny często decydują się sami zaopiekować dotkniętym chorobą seniorem. Często przy tym wyrzekając się siebie i swoich potrzeb. Takie długotrwałe postępowanie może doprowadzić do ich psychicznego wykończenia, dlatego niezwykle ważne jest by i oni otrzymali wsparcie. Pomoc terapeutyczna dla opiekunów to nie tylko rozmowy z psychologiem. To także wymienienie się doświadczeniem na specjalnych grupach z innymi osobami, które ten problem dotyczy. Dzielenie się historiami o sposobach opieki i zachowaniu bliskiego łagodzi ból i pokazuje, że dana osoba nie jest jest jedyną. Osoby mające takie same problemy dają sobie nawzajem wsparcie, pomimo tego, że właściwie się nie znają.